تاريخ انتشار : 1397/10/06 - 12:52
كد :17
حال و روز این روزهای تجارت الکترونیکی ایرانی
تجارت الکترونیک به شیوه ای از تجارت گفته می‌شود که در آن بازارهای خرید و فروش به صورت آنلاین صورت می‌گیرد. به این معنا که شبکههای اینترنتی به عنوان واسطه میان مصرف کنندگان و تولیدکنندگان عمل می‌کنند. فروشگاههای اینترنتی در حکم بنگاه‌های اقتصادی عمل می‌کنند و کاربران اینترنتی نیز همان خریداران و مشتریان می‌باشند.
از تجارت الکترونیک می‌توان با عنوان «کسب و کار اینترنتی» نیز یاد کرد. در سالهای اخیر به دلیل رشد روزافزون استفاده از اینترنت، تجارت الکترونیک بیش از پیش کاربرد یافته است که همچون گذشته یک واژه بیگانه و نامأنوس به شمار نمی‌رود.
انواع تجارت الکترونیک
تجارت الکترونیک به لحاظ تراکنش‌ها به انواع مختلفی طبقه بندی می‌شود:
ارتباط فروشنده با فروشنده (B2B): در این روش بنگاه‌ها و فروشندهها به عنوان طرفین معامله به شمار می‌روند.
ارتباط فروشند و مشتریان (B2C): در این نوع تجارت که بسیار رایج است، ارتباط تجاری مستقیم بین فروشندهها و مشتریان برقرار می‌باشد.
ارتباط مشتریان و فروشندهها (C2B): در این نوع خریداران به کمک اینترنت محصولات شرکتها را اعم از کالا و یا خدمات خریداری می‌کنند.
ارتباط مشتریان با مشتریان (C2C): در این شیوه ارتباط خرید و فروش میان مشتریان برقرار می‌باشد.
ارتباط بین بنگاه‌ها و سازمان‌های دولتی (B2A): این نوع تعاملات تجاری بین بنگاه‌های اقتصادی و شرکتها می‌باشد که از جمله پرداخت مالیاتها و عوارض از جمله تعاملات آنها به شمار میرود.
ارتباط بین دولت و شهروندان (G2C): در این نوع تجارت الکترونیک ارتباط اصلی میان دولت و توده مردم برقرار است که شامل بنگاه‌های اقتصادی، موسسات دولتی و کلیه شهروندان می‌باشد. این شیوه تجارت در ذیل دولت الکترونیک می‌گنجد.
ارتباط بین دولت‌ها (G2G): در این نوع تجارت الکترونیک، ارتباط میان دولت‌ها برای برقراری روابط تجاری از قبیل صادرات و واردات می‌باشد.
کاربرد تجارت الکترونیک
تجارت الکترونیکی در سطح وسیعی کاربرد دارد به این معنا که نه تنها شامل خرید و فروش از طریق اینترنت است؛ بلکه شامل سایر جنبه‌های فعالیت تجاری مانند تهیه لیست از کالاها، مدیریت تولید، تهیه، توزیع، جا به جایی کالاها و همچنین خدمات پس از فروش می‌شود.